نتایج
صبر و استقامت
ساسان کردستانی
صبر و استقامت
ساسان کردستانی
نمی دانم این پدیده ا ی که می خواهم برای شما بگویم از دم مسیحائی میر حسین موسوی است که همگان را به استقامت و صبر فرامی خواند و آخرین بار هم هنگام وداع با پیکر بی جان پدرش آن را تکرار کرد؛ یا نه راز همان پیچ و خم های تاریخ است. اما هرچه هست ملت ایران اکنون دارد کم کم میوه های صبر وسکوت خود را می چیند ونشانه آن پنهان نیست .آخرین راه پیمائی و اعتراض خیابانی پر صلابت مردم ایران، 25 بهمن سال 89 بود و به دنبال آن افزایش دستگیری های فله ای مردم و هواداران جنبس سبز و در آخر بازداشت خانگی شیخ شجاع کروبی و میر حسین موسوی. از آن پس تا کنون فشار سرکوب به سکون و سکوت خیابان ها انجامیده و آن چه می خواهم بگویم همین است که " چه خوب شد " تا این توفیق اجباری نصیب ملت ایران شد تا این آرامش و سکون جنبش سبز بتدریج تضاد درون اردوگاه کودتاگران را آهسته و پیوسته آشکار کند و تا جائی برویاند که امروز بر همگان آشکار است .
در حقیقت دوشقه شدن اردوگاه کودتاگران به 2 باند احمدی نژاد و مشائی از یک سو و خامنه ای و فرماندهان و روحانیون مرتجع از دیگر سو، نشان از تأثیرات بی مانند جنبش سبز دارد که اثرات خود را تا پنهان ترین دخمه ها و تاریک ترین پستوهای قدرت غیر پاسخگو دارد.
آنها در این 2 سال جنایت های شنیع کردند و زندان ها را پر کردند ... و رجز ها خواندند و چه تحقیرها که نکردند و چه سرهای پرافتخاری از فرزندان ایران که در توالت ها و فاضلاب ها فرو نبردند تا بگویند این کودتا با دیگر کودتاهای تاریخ تفاوت دارد . اما تاریخ سرانجام همه حکومت های کودتائی را به یاد دارد.
آنچه در این چند هفته از شکست و آشفتگی در اردوگاه کودتاگران بر ما آشکار شد، نشانه های آینده را با خود دارد.
